زمان تقریبی مطالعه: 3 دقیقه
 

علاء بن مغیث یحصبی





علاء بن مغیث یحصُبی، از فرماندهان و کارگزاران بنی‌عباس در افریقا بود که برعلیه عبدالرحمان الداخل شورید و سرانجام به سال ۱۴۶ ق در جنگ با او کشته شد.


۱ - معرفی اجمالی



علاء بن مغیث یحصبی، منسوب به یحصب، قبیله‌ای از حمیر بود و فرماندهی دلیر محسوب می‌شد.

۲ - دعوت به قیام



زمانی که عبدالرحمان الداخل بر‌ اندلس تسلط یافت، او در افریقا بود. منصور به وی نامه نوشت و از او خواست که علیه عبدالرحمان قیام کند. او نیز در شهر باجه قیام کرد و لباس سیاه ـ که علامت عباسیان بود ـ پوشید و به نام منصور، خطبه خواند و مردم بسیاری اطراف او گرد آمدند.

۳ - جنگ و درگیری



وقتی عبدالرحمان از قیام علاء و پیوستن شورشیان به او مطّلع شد، از قرطبه، رهسپار قرمونه شد و با یاران و بزرگان مورد اعتمادش در آن جا پناه گرفت. در آن جا علاء و اطرافیانش را نزدیک دو ماه محاصره کردند. طولانی شدن محاصره، علاء را در وضعیت بدی قرار داد، آذوقه او به اتمام رسید و لشکریانش روحیه خود را باختند و بیشتر یارانش، از گرد وی پراکنده شدند.
در مقابل عبدالرحمان لشکریان خود را جمع کرد و دستور داد که در دروازه اشبیلیه ـ یکی از دروازه‌های قرمونه ـ آتشی بیفروزند. آن گاه امر کرد که یارانش شمشیرهای خود را از غلاف خارج کنند و غلاف‌ها را در آتش بیفکنند. سپس به آنها گفت: همراه من حرکت کنید و امید بازگشت را در سر خود نپرورانید. او که در پیشاپیش افراد خود حرکت می‌کرد، شمشیرش را از غلاف بیرون کشیده و به سرعت از دروازه شهر گذشت و پشت سر او یاران دلاورش که هفت هزار نفر بودند، به حرکت درآمدند. آنان بر لشکر علاء هجوم بردند و آنان را سخت تار و مار کردند.

۴ - وفات



در این نبرد از لشکر علاء، تعداد زیادی کشته شدند و خود علاء نیز در میان کشته‌ها بود. عبدالرحمان، سر علاء را بریده و برای منصور که مشغول مراسم حج بود، فرستاد. کسی که سر علاء در دستش بود، آن را جلوِ منصور‌ انداخت. وقتی که منصور سر او را دید، به وحشت افتاد و گفت: «انّا لله، این بیچاره را برای کشته شدن فرستادیم، خداوند را سپاس می‌گویم که بین ما و این شیطان (عبدالرحمان) دریا را فاصله قرار داد».
[۴] سالم، سیدعبدالعزیز، تاریخ المسلمین و آثارهم فی الاندلس، ص۱۷۹-۱۹۸.


۵ - پانویس


 
۱. زرکلی، خیر الدین، الاعلام، ج۴، ص۲۴۵.    
۲. ابن اثیر، علی بن ابی‌الکرم، الکامل فی التاریخ، ج۵، ص۵۷۵.    
۳. مقری تلمسانی، احمد بن محمد، نفح الطیب، ج۱، ص۳۳۲.    
۴. سالم، سیدعبدالعزیز، تاریخ المسلمین و آثارهم فی الاندلس، ص۱۷۹-۱۹۸.


۶ - منبع



عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۳۶۳.





آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.